زنجبیل با نام علمی Zingiber Officinalis یک گیاه دارویی دارویی ریزوم دار غده ای می باشد که از آن هر ساله 3تا 4 ساقه به ارتفاع 30 تا 100 سانتی متر خارج می شود.به طوری که مجموعا به گیاها ظاهری شبیه نی می بخشند.
این گیاه به حالت طبیعی در نواحی شرقی هندوستان مخصوصا در نقاط Gingi و Zingi می روید و از این نظر می باشد که نام آن را Gingember و Zingiber نامیده اند.و تکثیر آن از طریق کاشت قطعات ریزوم جوانه دار در زمین های مرطوب می باشد.
از نظر ترکیب شیمایی دارای 1 تا 3 درصد اسانس با بوی کافوری که مرکب از کامفن راست و فلاندرن و سیمن و مقدار کمی ژرانیول و بورنئل و سیترال می باشد.و علاوه بر اسانس دارای Zingeron و Gingerol می باشد که موادی سوزنده می باشند و دارای 5تا8درصد رزین می باشد.
خواص درمانی:
زنجبیل دارای اثر نیرودهنده و مقوی معده و باد شکن و ضد آسکوربوت می باشد،و اگر روی پوست بدن مالش داده شود ایجاد تحریک و قرمزی می کند.
به عنوان ادویه در تمام دنیا کاربرد دارند و از آن نوعی آب جو تهیه می کنند.
نسخه جهت تهیه شربت زنجبیل و دارچین:نیرو دهنده
دارچین 45 گرم
میخک 8 گرم
زنجبیل 4 گرم
گلاب 150 گرم
شراب 1000گرم
قند 1750 گرم
·دارچین و میخک و زنجبیل را در شربت میخیسانند و سپس صاف کرده و قند و مواد دیگر را به آن می افزایند.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
